روستای آتشگاه ۲۰ در کیلومتری شمال باختری کرج واقع است نزدیک به۱۰ کیلومتری شمال گوهردشت کرج و در پایان یک جاده کوهستانی و بن‌بست قرار گرفته است.
روستای آتشگاه (آتشکده) در۲۰ کیلومتری شمال باختری کرج و نزدیک ۱۰ کیلومتری شمال گوهردشت کرج و در پایان یک جاده کوهستانی و بن‌بست قرار گرفته است. مساحت این روستا که یکی از روستاهای گردشگری شهر کرج محسوب می‌شود نزدیک به ۲۵۰۰ هکتار دربرگیرنده‌ی خانه‌های مسکونی، زمین‌های کشاورزی، باغ، چراگاه، کوه و… است که ویژگی کوهستانی این روستا چشم‌اندازهای زیبا و آرام بخشی را به وجود آورده است. پیشینه کشاورزی و دام‌داری در آن به چندین سده گذشته می‌رسد.
روستا دارای آب و هوای معتدل کوهستانی با چشم اندازی بسیار زیبا است که در ایام پایان هفته و تعطیلات علی الخصوص فصول گرم سال پذیرای تعداد زیادی از گردشگران می‌باشد. روستای آتشگاه با دارا بودن رستورانها و مجتمعهای رفاهی گردشگری اگرچه در ایام تعطیلات آخر هفته و نیز در فصل تابستان و بهار گردشگران زیادی را دربه خود جذب می کند، اما ظرفیتهای بالای این منطقه در کنار مناطقی همچون جاده چالوس نباید به فراموشی سپرده شود و باید مسئولان برای ترغیب بیشتر سرمایه گذاران بخش گردشگری در این منطقه برنامه ریزی کنند.
روستای آتشگاه از سمت شمال با روستاهای خوارس و نوجان واز سمت جنوب به باغستان کرج و از سمت شرق به روستای سیاهکلاهان و از سمت شرق با روستای برغان همسایه است. این روستا دارای یک مکان زیارتی به نام آستان مقدس پیر پیران می‌باشد.
روستای آتشگاه از کهن زمان به انگیزه آن که جایگاه زندگی زرتشتیان بوده است “آتش کوه” یا “آتشکده” خوانده می‌شده است و نشانه‌های تاریخی بر جای مانده از دوران ساسانیان و اشکانیان که در گوشه و کنار آن دیده می‌شود نشانگر وجود سنگ‌های چخماق و سنگ‌های آتش زن دیگری است که از اهمیت باستان‌شناسی بالای آن را می‌رساند.
در شمالی‌ترین بخش روستای آتشگاه، تپه‌ای باستانی قرار گرفته است که سفال‌های آجری شبیه به سفال‌های دوران تاریخی پیرامون آن دیده می‌شود. این تپه، هم اکنون با نام تپه مهدیخان (تل مهدیخان) خوانده می‌شود. برخی بر این باورند که پیشترها در تل مهدیخان، آتشکده‌ی بزرگی وجود داشته است که نام آتشگاه نیز از آن برگرفته شده است و برخی دیگر آن را به وجود سنگ‌های آتش‌زنه که در این منطقه یافت می‌شود پیوند داده‌اند و بر آنند که روستا به آن دلیل به آتشگاه یا جای سنگ‌های آتش‌زنه شناخته گردد.
تل مهدیخانی و دژ دو برار (دو بردار) از یادگارهای دوران ساسانی، و نیز وجود نشانه‌های آتشکده و گورستان قدیمی و سنگ‌های قرمز آتش‌زن و همچنین آرامگاه پیرپیران و درخت سرسبز، سماگاد با نزدیک به ۲ تا ۳ هزار سال عمر و نشانه دیرینگی و کهن بودن این روستا است.این روستا در طرح منطقه نمونه گردشگری جای دارد و به زودی زیرساخت‌های گردشگری در آن اجرا خواهد شد. روستای آتشگاه آب و هوای پاک و دلنشین دارد و به درختان میوه گیلاس، گردو، توت سفید و نیز داروهای گیاهی کوه‌های پیرامونش پرآوازه است. در روزهای تعطیل و آدینه، گردشگران بسیاری زمان خوشی را در روستا و کوهستانهای پیرامونش سپری می‌کنند. همچنین از روستای آتشگاه به جاده کرج ـ چالوس و منطقه دروان و برغان نیز راه گذری ساخته شده است که خودروها و گردشگران در پیچ و خم‌های کوهستانی و طبیعت زیبای آن در رفت و آمد هستند.
در میان درختان میوه و کنار راه مالرو میانه روستا، باغی کوچک وجود دارد. در درون این باغ، بوته طاقی روییده است که در ظاهر عمر زیادی دارد. مردم روستا به این بوته باور دارند و در کنار آن اتاقی برای برپایی نماز و خواندن دعا بنا کرده‌اند. مردم روستا این باغ را امامزاده پیرپیران نامگذاری کرده‌اند. در این باغ به جز این بوته طاق، اثر تاریخی دیگری دیده نمی‌شود.